O informe de Estatísticas Sanitarias Mundiais é a recompilación anual da Organización Mundial da Saúde (OMS) dos datos máis recentes sobre saúde e indicadores relacionados coa saúde para os seus 194 Estados membros. A edición de 2021 reflicte a situación do mundo xusto antes da pandemia da COVID-19, que ameazou con reverter gran parte do progreso realizado nos últimos anos. Presenta as tendencias sanitarias do período 2000-2019 en países, rexións e grupos de ingresos cos datos máis recentes de máis de 50 indicadores relacionados coa saúde para os ODS e o Décimo Terceiro Programa Xeral de Traballo (GPW 13) da OMS.
Aínda que a COVID-19 foi unha crise de proporcións históricas, tamén presenta oportunidades para ampliar rapidamente a colaboración global e cubrir as lagoas de datos de longa data. O informe de 2021 presenta datos sobre o custo humano da pandemia da COVID-19, destacando a importancia de vixiar as desigualdades e a urxencia de producir, recompilar, analizar e comunicar datos oportunos, fiables, procesables e desagregados para volver ao camiño cara aos nosos obxectivos globais.
Impacto da COVID-19 na saúde da poboación
A COVID-19 supón importantes desafíos para a saúde e o benestar da poboación a nivel mundial e dificulta o progreso no cumprimento dos ODS e dos obxectivos dos tres mil millóns da OMS.
Os obxectivos dos Triple Mil Millóns da OMS constitúen unha visión compartida entre a OMS e os Estados Membros, que axudan aos países a acelerar a consecución dos ODS. Para 2023, pretenden acadar: mil millóns de persoas máis que gocen de mellor saúde e benestar, mil millóns de persoas máis que se beneficien da cobertura sanitaria universal (cubertas polos servizos sanitarios sen experimentar dificultades financeiras) e mil millóns de persoas máis mellor protexidas contra as emerxencias sanitarias.
A 1 de maio de 2021, notificáranse á OMS máis de 153 millóns de casos confirmados de COVID-19 e 3,2 millóns de mortes relacionadas. A Rexión das Américas e a Rexión Europea foron as máis afectadas, representando xuntas máis de tres cuartas partes dos casos notificados a nivel mundial, con taxas de casos por cada 100 000 habitantes de 6114 e 5562, respectivamente, e case a metade (48 %) de todas as mortes asociadas á COVID-19 notificadas producíronse na Rexión das Américas e un terzo (34 %) na Rexión Europea.
Dos 23,1 millóns de casos notificados na rexión do sueste asiático ata a data, máis do 86 % atribúense á India. Malia a ampla propagación do virus, os casos de COVID-19 ata a data parecen concentrarse predominantemente nos países de altos ingresos. Os 20 países de altos ingresos máis afectados representan case a metade (45 %) dos casos acumulados de COVID-19 no mundo, pero só representan unha oitava parte (12,4 %) da poboación mundial.
A COVID-19 puxo de manifesto desigualdades de longa data entre os grupos de ingresos, interrompeu o acceso a medicamentos esenciais e servizos sanitarios, puxo a proba a capacidade da forza laboral sanitaria mundial e revelou importantes lagoas nos sistemas de información sanitaria dos países.
Aínda que os entornos con moitos recursos enfrontáronse a desafíos relacionados coa sobrecarga na capacidade dos servizos sanitarios, a pandemia supón desafíos críticos para os sistemas sanitarios débiles en entornos con poucos recursos e está a poñer en perigo os avances en materia de saúde e desenvolvemento acadados con tanto esforzo nas últimas décadas.
Os datos de 35 países de altos ingresos amosan que os comportamentos preventivos diminúen a medida que aumenta a masificación dos fogares (unha medida do nivel socioeconómico).
En xeral, o 79 % (valor medio de 35 países) das persoas que viven en fogares sen xente informaron de que tentaron distanciarse fisicamente dos demais, en comparación co 65 % que viven en fogares con moita xente. As prácticas regulares de lavado de mans diarias (lavarse as mans con auga e xabón ou usar desinfectantes para as mans) tamén foron máis comúns entre as persoas que vivían en fogares sen xente (93 %) en comparación coas que vivían en fogares con moita xente (82 %). En canto ao uso de máscaras en público, o 87 % das persoas que viven en fogares sen xente levaron unha máscara todo ou a maior parte do tempo cando estiveron en público nos últimos sete días, en comparación co 74 % das persoas que viven en condicións de moita xente.
A combinación de condicións relacionadas coa pobreza reduce o acceso aos servizos sanitarios e á información baseada na evidencia, ao tempo que aumenta os comportamentos de risco.
A medida que aumenta a masificación nos fogares, diminúen os comportamentos preventivos da COVID-19
Data de publicación: 28 de xuño de 2020